علی‌اصغر کیا در گفتگو با ایسنا، با بیان این مطلب و با تأکید بر این که روزنامه‌نگاری الکترونیکی یا سایبر، مفهوم جدیدی است که در حوزه‌ی تکنولوژی‌های ارتباطی کاربرد بیشتری دارد، اظهار کرد: روزنامه‌نگاری آنلاین، شکل جدیدی از روزنامه‌نگاری است که سرعت، کیفیت و انتقال اخبار و اطلاع رسانی در آن با روزنامه‌های چاپی کاملا متفاوت است. بستر اصلی این نوع از روزنامه‌نگاری، اینترنت و دسترسی به این شبکه جهانی است.
وی افزود: روزنامه‌نگاری آنلاین یا دیجیتال که از دهه 1990 در آمریکا و سپس اروپا گسترش پیدا کرد و اکنون نیز در ایران در حال گسترش است، از لحاظ سخت‌افزار، نرم‌افزار و یا حتی محتوا می‌تواند کاملا با روزنامه‌های چاپی متفاوت باشد.
او ادامه داد: پیش از این، نسخه‌های PDF روزنامه‌ها که اسکن شده‌ی نسخ چاپی آن بود، به عنوان روزنامه‌های آنلاین بر وی اینترنت قرار می‌گرفت، اما امروز این نسخ، به طور همزمان و حتی کاملا متفاوت با نمونه چاپی و با قابلیت تغییر و به روزرسانی محتوا، در اینترنت قابل دسترسی است.
این مدرس ارتباطات، سرعت بالای انتشار اخبار و اطلاعات را، از شباهت‌های مهم خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های آنلاین عنوان و تصریح کرد: خبرگزاری‌ها با تغییر ساختار، نحوه گزینش و دورازه‌بانی خبر و نیز طراحی برنامه‌های مختلف سعی کرده‌اند به سرعت و صحت انتقال اطلاعات درست مانند روزنامه‌های آنلاین توجه کنند.
او خاطر نشان کرد: ساختار سازمانی خبرگزاری‌ها از نحوه‌ی مدیریت روزنامه‌های آنلاین و همچنین مسایل حقوقی آنها کاملاً متفاوت است که این تفاوت، بسیار قابل توجه است.
کیا درباره وبلاگ‌ها نیز گفت: عملکرد آنها کاملاً متفاوت از روزنامه‌های آنلاین است و اغلب به شکل خاطره‌نویسی شخصی بوده و تایید صحت اخبار منتشره در آنها نیز همیشه قابل انجام نیست، ضمن اینکه نوع نگارش این حوزه نیز، با روزنامه‌نگاری آنلاین تفاوت زیادی دارد.
او روزنامه‌نگاری آنلاین حال حاضر کشور را، در مراحل مقدماتی ارزیابی و اضافه کرد: روزنامه‌نگاری آنلاین با آموزش مهارت‌های خاص و تربیت متخصصان می‌توانند در کشور توسعه‌ی بیشتری پیدا کند.
به گفته این مدرس ارتباطات اصول، تکنیک‌ها و سبک‌های خبرنویسی، در هر دو حوزه روزنامه نگاری آنلاین و چاپی یکسان است، البته مطمئناً سواد اطلاعاتی بالای روزنامه‌نگاران در حوزه سایبر، به توفیق آنها در این حوزه بسیار کمک خواهد کرد.
